Pełna trasa biegła przez 19 kilometrów (12 mil) o powierzchni 13,7 kilometrów kwadratowych (5,3 mil kwadratowych). Mury aureliowe zostały zbudowane z ceglanego betonu o grubości 3,5 metra (11 stóp) i wysokości 8 metrów (26 stóp), z kwadratową wieżą co 100 stóp rzymskich (29,6 metra (97 stóp)), jak zaznaczono na mapie ścian aureliowych. W V wieku, przebudowa podwoiła wysokość murów aureliowych do 16 metrów (52 stóp). Do 500 r. n.e. obwód posiadał 383 wieże, 7 020 kreneli, 18 bram głównych, 5 bram posterunkowych, 116 latryn i 2 066 dużych okien zewnętrznych.

 

Mury Aurelijskie stanowiły ważną obronę wojskową miasta Rzymu aż do 20 września 1870 roku, kiedy to Bersaglieri z Królestwa Włoch przełamali mur w pobliżu Porta Pia i zdobyli Rzym, o którym mowa na mapie murów aurelijskich. Mury aurelitarne wyznaczały również granice miasta Rzymu aż do XIX wieku, przy czym obszar zabudowany był zamknięty w obrębie murów. Mury aureolijskie zachowały się do dziś w bardzo dobrym stanie, w dużej mierze dzięki ich stałemu użytkowaniu jako głównej fortyfikacji Rzymu aż do XIX wieku