Od 1972 roku miasto podzielone jest na 19 (pierwotnie 20 wymienionych na rzymskiej mapie dzielnic) dzielnic administracyjnych, zwanych municipi (sing. municipio) (do 2001 roku nazywanych circoscrizioni). Zostały one utworzone z powodów administracyjnych w celu zwiększenia decentralizacji w Rzymie. Każda dzielnica jest zarządzana przez prezydenta i czteroosobową radę, która jest wybierana przez mieszkańców co pięć lat. Dystrykt często przekracza granice tradycyjnych, nieadministracyjnych podziałów Rzymu.

 

Nowy podział Rzymu pod rządami Napoleona był efemeryczny i nie było żadnych sensownych zmian w organizacji miasta aż do 1870 roku, kiedy to Rzym stał się trzecią stolicą Włoch. Potrzeby nowej stolicy doprowadziły do eksplozji zarówno w urbanizacji, jak i w populacji wewnątrz i na zewnątrz murów Aurelijskich (patrz mapa dzielnic Rzymu). W 1874 roku na nowo zurbanizowanym obszarze Monti powstał piętnasty pionier, Esquilino. Na początku XX wieku powstały inne rioni (ostatnim był Prati - jedyny poza murami miejskimi papieża VIII - w 1921 roku). Następnie, dla nowych jednostek administracyjnych Rzymu, jako dzielnice użyto nazwy "quartiere". Dziś wszystkie rioni, z wyjątkiem Borgo i Prati, są częścią pierwszego Municipio, które tym samym prawie całkowicie pokrywa się z historycznym miastem (Centro Storico).