Regiony rzymskie (łac. proviniciae, pojedyncza prowincja) były jednostkami administracyjnymi i terytorialnymi Cesarstwa Rzymskiego, utworzonymi przez różnych cesarzy jako obszary generujące dochody w całych Włoszech, a następnie w miarę rozszerzania się imperium w Europie (patrz mapa regionu Rzym). Gubernatorzy regionów rzymskich byli często wybierani spośród mężczyzn, którzy byli konsulami (sędziami rzymskimi) lub byłymi prezbiterami (sędziami naczelnymi), którzy również mogli pełnić funkcję gubernatora.