21 stycznia 1871 roku stolica Włoch została przeniesiona z Florencji do Rzymu. Rzym był uważany za "naturalną" stolicę Włoch, ale bycie stolicą Stolicy Apostolskiej nie było łatwe ani wygodne (zobacz mapę stolicy Włoch). Następnie przez wiele lat istniał wielki podział między kapłanem i silnymi wierzącymi przeciwko państwu włoskiemu, które "podbiło" prawowite państwo papieża. To pęknięcie zostanie rozwiązane przez Mussoliniego z Patti Lateranensi w 1929 roku.

 

Proces zjednoczenia Włoch rozpoczął się w 1848 roku i zakończył się utworzeniem Królestwa Włoch w 1861 roku. Ponieważ Rzym był pod kontrolą papiestwa, Florencja stała się tymczasową stolicą Włoch (patrz mapa stolicy Włoch). W 1870 r. wojska włoskie wkroczyły do Rzymu, kończąc ponad tysiącletnią kontrolę papieską nad miastem. Papież nie zgodził się jednak na zjednoczenie półwyspu i schronił się w Watykanie aż do 11 lutego 1929 roku, kiedy to Mussolini i papież Pius XI podpisali traktat laterański, tworząc państwo watykańskie.